Μερικές απλές σκέψεις

Εστιάζουμε πολλές φορές στη μετάβαση στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση , αλλά μια ενδεχόμενη επανάληψη του λάθους του 1989 , με την έναρξη χωρίς κανόνες της ιδιωτικής τηλεόρασης, δεν θα μπορεί να αποδοθεί σε άγνοια. ** Η επίγεια ψηφιακή TV είναι μια νέα πραγματικότητα για τους θεατές και τους ανθρώπους που ελέγχουν την αγορά και όπως με την αναλογική TV πραγματοποιείται χωρίς να έχουν εκδοθεί άδειες. Πρόκειται δηλαδή για μια χρησικτησία των συχνοτήτων αλλά και μια ομηρία των σταθμών που ξεκίνησε του 1989 και συνεχίζεται με μικρά διαλείμματα και στην ψηφιακή εποχή. Δηλαδή , αύριο αν η οποιαδήποτε κυβέρνηση, ενοχλείται από τις ειδήσεις ενός σταθμού θα είναι σε θέση να επιχειρήσει να διακόψει τη λειτουργία του. Έγινε μια φορά στο παρελθόν με το ραδιόφωνο του Σκάι και την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Από την άλλη πλευρά η πολιτεία επέλεξε να κάνει το πρώτο της βήμα μέσω της Digea . Σε άλλες χώρες όπως στην Κύπρο έγινε δημοπρασία, ενώ πχ στη μεγάλη Βρετανία δημιουργήθηκε ένας φορέας, μή κερδοσκοπικός, με τη συμμετοχή του BBC , του ITV και άλλων ιδιωτικών σταθμών του Offcom (η Αρχή για τη Ραδιοτηλεόραση) και αρμόδιων υπουργείων. Το ερώτημα είναι αν σε μεγάλες και σοβαρές χώρες που ξεκίνησαν νωρίτερα έφτασαν σε 30% διείσδυση σε νοικοκυριά, είναι σίγουρο πως η Ελλάδα θα μπορέσει να ολοκληρώσει τη μετάβαση ως το τέλος του 2012.